ELIZJUM[]
Jeden z najstarszych i najbardziej szanowanych zwyczajów Spokrewnionych, często niedoceniany przez współczesnych neofitow, to Elizjum. Książę może ogłosić, że pewne miejsca w jego mieście są Elizjum, pozbawione przemocy, bezpieczne dla wszystkich Spokrewnionych. Większość oficjalnych spotkań Spokrewnionych odbywa się w Elizjum. Właśnie tam zbiera się zazwyczaj dwór Księcia i tam młode wampiry szukają przywódców i starszych, z którymi chcą porozmawiać. W murach Elizjum polityka i spisek są równie powszechne, jak szczury na okalających je ulicach, a debaty i negocjacje słyszy się w nich tak samo często, jak plotki. Wielu starszych spędza tam całe noce, a neofici, choć są tam mile widziani (zazwyczaj), powinni znać swoje miejsce.
Większość Elizjów to centra kultury i sztuki, pobudzające intelektualnie i roztaczające aurę spokoju, którą większość Książąt pragnie utrzymać. Elizja znajdują się w teatrach i operach, muzeach, galeriach, na uniwersytetach i w bibliotekach. W miarę jak Książęta oswajają się ze zwyczajami i wygodami nowoczesnego świata, a młodzi Spokrewnieni sięgają po władzę, Elizjami ogłasza się restauracje i nocne kluby. Tak czy inaczej, goście Elizjum, bez względu na to, gdzie się ono znajduje, powinni się odpowiednio ubierać i zachowywać. Wymaga tego dochowanie tajemnicy, nie wspominając o dobrych manierach.
Choć w Elizjum często podaje się przekąski, zwłaszcza podczas posiedzeń dworu i innych formalnych okazji, nie jest to regułą. Dobre maniery nakazują przed wizytą w Elizjum zaspokoić głód, gdyż spragniony wampir łatwo się irytuje i może złamać zasadę powstrzymywania się od przemocy. Większość książąt jest również niechętna pożywianiu się w promieniu kilku przecznic od Elizjum lub wręcz tego zabrania. Wszak miejsca te są ośrodkami działalności Spokrewnionych. Gdyby łowy w okolicy były dozwolone, prędzej czy później rosnąca liczba dziwnych przypadków i zgonów zwróciłaby na nie uwagę. Spokrewnieni, którzy wprowadzają do Elizjum gości - niewolników krwi, śmiertelne sługi lub nowe dziecięta, wampiry spoza miasta czy nawet miejscowych Spokrewnionych, którzy celowo nie zostali zaproszeni na dane spotkanie - są odpowiedzialni za ich zachowanie i mogą zostać surowo ukarani za przewinienia podopiecznych.
W Elizjum wszelkie formy konfrontacji fizycznej i mistycznej są surowo wzbronione (zakaz ten obrócił konflikt społeczny w formę sztuki, jak i otwartej wojny). Winnych naruszenia tej zasady wypędza się lub skazuje na śmierć. Kiedy krew zaczyna się gotować, Książę, Szeryf lub Mistrz Elizjum, by zażegnać niebezpieczeństwo wybuchu przemocy i grożącej zań kary, może rozkazać zainteresowanym, by wyszli i ochłonęli. Elizjum to ziemia neutralna i Spokrewnieni mają zostawiać swoje konflikty - przynajmniej ich fizyczną kontynuację - za drzwiami. Należy jednak dodać, że starsi są mistrzami w żywieniu uraz i nawet jeśli neoficie ujdzie na sucho napyskowanie starszemu w Elizjum, lepiej, żeby miał zapewniony transport do domu i nauczył się spać z otwartymi oczami. Wiele konfliktów Spokrewnionych, które zakończyły się wybuchem przemocy, zaczęło się od niewłaściwego słowa wypowiedzianego w korytarzach Elizjum.