VII[]
Jedno „zgromadzenie” świata nieumarłych nie posiada nazwy. Chociaż frakcja ta składa się z wampirów, jej członkowie zdają się nienawidzić wszystkich Spokrewnionych, którzy nie należą do ich tajemnego zakonu i próbują zniszczyć każdego wampira. Być może uznawanie tej grupy za zgromadzenie jest błędem, ponieważ nie wiadomo, czy jest ona własnym klanem, czy może szczególnie zapalczywym kultem. „Siedem” - nazwa, pod jaką inni Spokrewnieni znają tę sektę, bierze się od symbolu, który wampiry te pozostawiają po dokonaniu szczególnie niegodziwych lub godnych uwagi czynów – rzymskiej cyfry siedem. Według doniesień Siedem liczy sobie niewielu członków i nie pojawia się w każdym mieście. Niewielką liczebność jej członkowie rekompensują sobie jednak zapiekłą nienawiścią do Spokrewnionych. Niewielu członków organizacji udało się schwytać, ale z ich zeznań (zwykle wymuszonych torturami lub innymi nadprzyrodzonymi środkami), wynika aż zbyt wiele przerażających rzeczy. Członkowie Siedem rzekomo nie odczuwają napływu szału przy pierwszym spotkaniu innych nieumarłych. Potrafią jednakże natychmiast identyfikować inne wampiry, ponieważ - jak twierdzą – widzą na nich „znamię zdrajcy”. Nawet sztuczne rozumienie nazwy grupy jest niepewne. Zmuszone nadprzyrodzonymi środkami do mówienia prawdy, te wampiry nie potrafią powiedzieć, czym dokładnie są, a próby sondowania ich umysłów dają nieodmiennie zaledwie obraz rzymskiej cyfry „VII” lub nieznany alfabet, znaczenia którego przepytywany wampir nie potrafi wyjaśnić.
Mimo tajemnicy osnuwającej narodziny i cele organizacji jedno jest pewne: członkowie Siedem są fanatycznie oddani idei zniszczenia innych wampirów. Siedem uważają, że stanowią spuściznę po dawnym królu, który tysiące lat temu został pokrzywdzony, i że ich celem jest zniszczenie Przeklętych. Jedynie poprzez zmiecenie z powierzchni ziemi Przeklętych będą mogli dostąpić swego „Sabatu”, co rozumieją jako możliwość odzyskania swego utraconego królestwa. W szczegółach występują różnice. Niektórzy uważają, że królestwo zrzuci jarzmo mistycznej klątwy, inni z kolei uznają je za metaforę, a siebie za wybrańców bożych, którzy mają oczyścić świat z plugastwa Spokrewnionych. Nie ma jednak wątpliwości co do tego, że Siedem składa się z wampirów. Jego członkowie spożywają krew tak samo jak inni nieumarli, a prawdziwa natura ich fanatycznej misji pozostaje nieznana. Bez względu na przyczyny swej palącej nienawiści do Spokrewnionych, Siedem nie są głupcami. Wiedzą, że świat nie dostrzeże różnicy pomiędzy nimi i ich znienawidzonymi wrogami, więc również żyją według zasad Maskarady. Nie rozpoczynają walki tam, gdzie wiedzą, że nie podołają – wybierają konflikty ostrożnie, by zyskać na nich jak najwięcej. Zważywszy na niewielką liczebność członków Siedem, otwarte walki z grupami Spokrewnionych stanowią rzadkość, ale się zdarzają. Skrytobójstwa, morderstwa i taktyki uników lepiej pasują do możliwości zgromadzenia, ale uznawanie Siedem za tchórzy to błąd w ocenie ich możliwości. Wielu Spokrewnionych padło pod ciosami szponów koterii Siedem, uznając, że już ich zniszczyło.